Te piękne rośliny o lekkich "koronkowych" liściach możemy uprawiać nie wyjeżdżając do lasu, niektóre z nich można bowiem oglądać w ogrodach, nie poświęcając im więcej czasu niż bylinom. Nawet w miejskich warunkach zostało im wiele z leśnych przyzwyczajeń: bardzo lubią cieniste miejsca i wilgotną, żyzną glebę. Najładniej będą wyglądały w grupach pod drzewami i krzewami, zwłaszcza w sąsiedztwie pierwiosnków i roślin cebulowych, a także nad wodą.
Jedna z najpiękniejszych i najwyżej wyrastających u nas paproci - w sprzyjających warunkach osiąga nawet wysokość ponad 1,5 m. Ma listki z lekko zaokrąglonym szczytem i falisto karbowanym brzegiem. W dojrzałym stadium górna część liści przybiera barwę rdzawo-brunatną. Na stale wilgotnej ziemi rośnie dobrze nawet w słońcu.
W Polsce objęta ochrona gatunkową!
Najpospolitsza z naszych leśnych paproci, mało wymagająca i bardzo dekoracyjna. Wyrasta do wysokości 1 m. Można ją sadzić pod drzewami i krzewami, a więc tam, gdzie niewiele roślin się udaje. Liście ma duże i pierzaste, ciemnozielone od wiosny do jesieni. Dobrze rośnie na glebach lekkich, próchnicznych i to nie tylko w cieniu, ale i w słońcu.
Uwaga. Roślina trująca - najbardziej kłącza!
Wyrasta najwyżej do 1 m. Jej jasno zielone liście wyrastają lejkowato, zebrane w rozetki na poziomym kłączu. Ma krótki, żółtawy lub czerwonawy ogonek liściowy. Blaszki liściowe są pierzaste, krótkoogonkowe, o zarysie długo-lancetowatym.
Tę paproć, o delikatnym rysunku, można posadzić w miejscu dość silnie zacienionym.
Paprocie te charakteryzują piękne pióropusze jasnozielonych liści. Jest to roślina z krótkim kłączem, z którego wyrastają pojedyncze, podwójnie pierzaste liście. Są one lancetowate w zarysie i mocno zwężają się ku dołowi, posiadają bardzo krótki ogonek liściowy. W sierpniu lub na początku września z wnętrza lejka wyrasta sztywny, krótszy ( do 60 cm), początkowo zielony, później ciemnobrunatny, pierzasty liść zarodnikowy, podobny do strusiego pióra. Pióropuszniki osiągają wysokość do 150 cm, dobrze rosną tylko w cieniu.
Pióropusznik jest objęty ścisłą ochroną prawną!
Trawy dekoracyjne.
Kilka kęp wysokich traw może bardzo urozmaicić ogród. Sadzimy je zwykle w pobliżu grup bylinowych lub zbiorników wodnych.
Jest jedną z najpiękniejszych traw ozdobnych, ceniona ze względu na okazałe kwiatostany jak i soczystą zieleń. Wykorzystywana jest na rabaty w ogrodzie, do skrzynek i pojemników na balkonie oraz do suchych bukietów. Trawa ta najlepiej rośnie w miejscu słonecznym, ale też toleruje półcień. Dorasta do wysokości 40 - 80 cm, szczególnie efektowna jako podszycie drzew i wysokich krzewów.
Kostrzewa sina.
Niska, bo dorastająca do 20 cm wysokości,bardzo efektowna i dekoracyjna odmiana kostrzewy jest bardzo często sadzona na rabatach skalnych. Tworzy urzekające niebieskie "poduszki".
.jpg)
Wyrasta wyjątkowo wysoko - w wilgotnych miejscach i sprzyjający warunkach nawet do 2 m. Jej liście, biało lub żółto paskowane, są bardzo efektowne. Rozrasta się bardzo silnie i może zagłuszyć sąsiednie rośliny. Utrzymamy ją jednak w "karbach" sadząc w pojemniku bez dna.
Mozga, angielska trawa.
Ogólnie znana i popularna roślina, zwana też "pańską trawką", o dość szerokich, żółto paskowanych liściach. Wyrasta do wysokości 1 m. Rośnie dobrze w miejscach wilgotnych, można ją posadzić na przykład przy basenie lub sadzawce. Trzeba ją jednak sadzić w pojemniku bez dna, aby hamować zbyt silne rozrastanie.
Ta stepowa trawa nadaje się przede wszystkim na suche, piaszczyste i kamieniste miejsca. W maju i czerwcu pojawiają się ozdobne wiechy, złożone jak gdyby z długich białych piórek, Jest to kwiatostan zebrany w luźne i słabo rozgałęzione, o cienkich gałązkach kłosy długości do 40 cm. Ostnica dobrze znosi zarówno mrozy jak i suszę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz