Zakładanie i pielęgnowanie trawników.

Najodpowiedniejszą porą zakładania trawników jest wiosna ( druga połowa kwietnia i pierwsza połowa maja) lub jesień ( cały sierpień do połowy września). Ponieważ trawnik zakłada się raz na wiele, wiele lat, gleba powinna być dość głęboko uprawiona i nawieziona aby trawa mogła rozwijać się równomiernie i bujnie, dlatego jesienią przekopujemy glebę z obornikiem lub kompostem dając go w ilości 30 - 50 kilogramów na 10 metrów kwadratowych powierzchni.
Na około trzy tygodnie przed planowanym wysiewem trawy ziemię należy przekopać, pobudzi to nasiona chwastów do wykiełkowania i umożliwi usunięcie ich za pomocą chemicznych środków chwastobójczych, podłoże zostanie spulchnione i uzyska strukturę umożliwiającą dostęp wody i powietrza. Z gleby musimy też usunąć wszystkie kamienie i korzenie chwastów wieloletnich takich jak: perz, oset, pokrzywa, szczaw polny, powój polny itp.
Powierzchnię przekopanej pod trawnik gleby przed siewem wyrównujemy grabiami i wałujemy lub ubijamy, aby przy chodzeniu nie tworzyły się zagłębienia. Podczas wałowania gleba nie osiada od razu równo - powstają zagłębienia i wzniesienia, należy więc je wyrównać grabiami i zwałować lub ubić po raz drugi.
Nasiona trawy siejemy ręcznie, rzutowo. Ilość nasion do obsiania 1 metra kwadratowego trawnika zależy od rodzaju wysiewanej trawy, np. nasiona kostrzewy (wieloletniej trawy rozłogowej ) są bardzo lekkie, toteż do obsiania 1 metra kwadratowego wystarczy 10 gramów, natomiast nasiona rejgrasu (życicy)są cięższe więc na 1 metr kwadratowy potrzeba ich od 30 do 50 gram. Dostępne są też w sprzedaży mieszanki nasion traw i wówczas używamy ilości nasion według zaleceń producenta. Aby nasiona były wysiane równomiernie należy całą porcję nasion podzielić na dwie równe części i rozrzucić je w dwóch prostopadłych do siebie kierunkach. Bezpośrednio po wysiewie należy nasiona lekko przykryć ziemią. Robimy to za pomocą grabi, którymi podrywamy wąskie pasemka ziemi, odwracając je w taki sposób, aby nasiona dostały się pod spód - zabieg ten nazywa się hakowaniem. Niedokładne przykrycie nasion ziemią powoduje nierównomierne kiełkowanie trawy. Przykryte nasiona lekko wałujemy lub ubijamy. Jeśli po wysiewie nasion nie ma deszczu, a ziemia jest sucha, trzeba trawnik systematycznie podlewać do czasu całkowitego zazielenienia. Kiedy młoda trawa osiągnie około 3 cm wysokości, zmiatamy dokładnie teren trawnika, aby usunąć wszystkie nieczystości. Ubijamy delikatnie trawę lekkim wałem, aby utwardzić grunt i pobudzić ukorzenianie i rozkrzewianie się trawy przez co trawnik stanie się bardziej gęsty.
Pielęgnowanie trawnika polega na koszeniu, pieleniu, nawożeniu i podlewaniu. Pierwszy raz kosimy gdy trawa wyrośnie na wysokość 7 - 10 cm, po czym cały trawnik dokładnie grabimy. Celem tego koszenia jest spowodowanie silniejszego rozkrzewienia się trawy, a więc wytworzenie zwartej darni; trawniki systematycznie koszone są równe, gęste i żywo zielone. Zasadniczo, w okresie silnego wzrostu, trawnik powinien być koszony co 8 - 10 dni, a od połowy lata co 15 - 20 dni. Przy częstym koszeniu ścięte listki trawy są tak krótkie, że nie trzeba ich nawet wygrabiać. Przy pierwszym koszeniu ostrza kosiarki ustawiamy na wysokość 3 - 4 cm, przy następnych koszeniach wysokość tę stopniowo obniżamy aż do wysokości typowej dla trawnika, czyli 2 - 3 cm.
Korzystne jest wałowanie trawnika po każdym koszeniu. Podczas koszenia giną też chwasty, ale wyłącznie jednoroczne. Chwasty trwale, takie jak mniszek czy oset, należy usuwać z korzeniami za pomocą długiego noża.
Trawniki wyparowują dużo wody, trzeba więc straty te wyrównywać przez częste podlewanie. Jest ono szczególnie ważne na glebach lekkich. Najlepsze do tego są deszczownie samoczynne nie wymagające stałej obsługi.
Na wygląd trawnika ma też wpływ nawożenie. Trawnik powinien być nawożony systematycznie, ponieważ częste koszenie wyjaławia glebę - im częściej kosimy tym obficiej powinniśmy nawozić. Trawnik zasilamy nawozami mineralnymi. Dobre wyniki daje mieszanka mikroelementów, którą rozsiewamy zwykle jesienią w ilości 50 - 60 gram na 10 metrów kwadratowych. Na wiosnę można stosować nawozy azotowe, np. saletrę w ilości20 gram na 10 metrów kwadratowych.
Wczesną jesienią niezbędne jest przeprowadzenie napowietrzania gleby trawnika. Zabieg ten jest szczególnie potrzebny glebom ciężkim, mało przepuszczalnym oraz zbitym przez intensywne użytkowanie. Przeprowadzamy go nakłuwając ziemię widłami w odstępach około10 cm, wbijając kolce wideł pionowo na głębokość około 10 cm. Po tym zabiegu należy glebę odżywić. Dobre efekty przyniesie rozrzucenie na powierzchni trawnika cienkiej warstwy ziemi próchniczej.
W lutym dobrze jest wysypać na trawnik wapno (nawet wtedy gdy jest śnieg), zapobiegnie to pojawianiu się mchu i trawa będzie lepiej rosła.
Najczęściej występującymi chorobami atakującymi przydomowe trawniki są:

 - plamistość czerwona, której objawem jest warstwa obumarłej trawy z nitkami czerwonych grzybów. Na czerwoną plamistość trawnik najbardziej narażony jest jesienią, po deszczu.
Aby zapobiec tej chorobie należy zapewnić rośliną dobry przepływ powietrza, a wiosną nawozić trawnik azotem.
                                                       

- pleśń śniegowa, na którą trawnik narażony jest o każdej porze roku, lecz najbardziej jesienią i zimą,głównie w okresie dużej wilgotności i po opadach śniegu. Objawami pleśni śniegowej są duże warstwy obumarłej trawy pokryte białymi, przypominającymi bawełnę strzępkami. Tak jak w przypadku czerwonej plamistości trawnik należy nawozić wiosną azotem.



Można też, zamiast idealnie wypielęgnowanego trawnika, mieć po prostu dziką łąkę, która stanie się miejscem zabaw dzieci i spotkań rodzinnych.Ściętą trawę wykorzystamy wówczas jako ściółkę rozkładając ją na ziemi wokół krzewów. Na takim trawniku pięknie wyglądają krokusy oraz narcyzy zapowiadające nadejście wiosny.