Trwałe pnącza dekoracyjne.
Rośliny pnące są w miastach niezastąpione, można dzięki nim uzyskać pionową ścianę zieleni, która nie zajmuje dużo miejsca w ogrodzie. Posadzenie kilku pnączy przy domu, pergoli czy trejażu, stworzy nam piękne zielone ściany i przyjemny, zaciszny nastrój, mogą też być użyte do zakrycia części gospodarczej. Przy ścianach najlepiej posadzić pnącza samoczepne, gdyż nie wymagają krat i nie trzeba ich przywiązywać. Są jednak pięknie kwitnące gatunki wśród pnączy niesamoczepnych, dla których warto zadać sobie trochę trudu i zrobić podpory. Gatunki te doskonale nadają się do sadzenia przy pergolach, trejażach, bramkach, ogrodzeniach itp. Pnącza posadzone przy ogrodzeniach tworzą zieloną ścianę oddzielającą nas od ulicy lub sąsiadów, a efekt osiągamy szybciej niż gdybyśmy posadzili żywopłot.Poniżej charakterystyka niektórych popularnych gatunków roślin pnących - róże omówię w jednym z kolejnych postów.
Kokornak wielkolistny.
Jest to wijące się pnącze o wielkich, sercowatych liściach i oryginalnych, rurkowatych, fajkowato wygiętych, zielonkawożółtych kwiatach,ukrytych pod liśćmi. Kwitnie w maju i czerwcu. Wyrasta do 10 m. Dobrze rośnie w miejscach zacienionych - bezpośrednie nasłonecznienie jest dla niego szkodliwe, jest też odporny na mróz. Wspaniale wygląda przy pergolach lub słupach, które szczelnie okrywa.
Powojnik.
Najbardziej rozpowszechniony jest powojnik pnący. Rozrasta się bardzo mocno i pnie do wysokości 10m. Kwitnie obficie od lipca do sierpnia, a ozdobą są nie tylko niewielkie, kremowobiałe kwiaty zebrane w wiechy, ale także srebrzyste, puszyste owoce. Jest wytrzymały na mrozy i suszę, nie wymaga też specjalnie żyznej gleby. Powojnik ten nadaje się do dużych ogrodów, gdyż rośnie bardzo szybko i silnie się rozrasta. Sadz się go przy ogrodzeniach z siatki, jest niezastąpiony do okrywania dużych pergoli. Powojnik Jackmana jest niższy - dorasta do 4m, ma cienkie i wiotkie pędy i nieliczne liście, ale jest bardzo dekoracyjny dzięki dużym, ciemnofioletowym kwiatom, które osadzone są sztywno w kącikach liści. Kwitnie od lipca do września. Najładniej wygląda rozpięty na kratach przy ścianie lub na trejażu - pędy należy przywiązywać.Najlepiej rośnie na glebach żyznych i wilgotnych, w miejscach słonecznych lub zacienionych. Nie znosi przesuszenia - trzeba go więc często podlewać. Podobne wymagania ma wiele pięknych powojników o kwiatach niebieskich, różowych i białych.
Rdest Auberta.
Jego zaletą jest bardzo szybki wzrost (dorasta do 15m ) i bardzo długi okres, niewiarygodnie obfitego kwitnienia trwający od lipca do października. Kwiaty ma drobne, białe, a pędy cienkie, wiotkie, zwisające. Nadaje się do obsadzania wysokich pergoli i ogrodzeń w miejscach słonecznych, a także ścian domów. Wymaga silnych podpór, ponieważ słabe konstrukcje mogą ulec zniszczeniu pod ciężarem pędów i liści. Rośnie nawet na niezbyt żyznych glebach, lecz wymaga zasilania, a w czasie suszy także podlewania.
Glicynia - słodlin - wisteria.
Glicynia kwiecista jest to jedno z najpiękniejszych i bardzo lubianych pnączy o liściach przypominających robinię białą i kwiatach podobnych do kwiatów złotokapu. Najlepiej posadzić ją przy słonecznej ścianie domu (wymaga podpór ), a w maju i czerwcu, a więc w okresie kwitnienia widok będzie, widok będzie wyjątkowo piękny. Kwitnie w kolorze blado-fioletowym lub różowo-purpurowym i bardzo przyjemnie pachnie. Rośnie wysoko i bujnie, lubi gleby żyzne i cieple, miejsca zaciszne. W zimie może przemarzać - lepiej więc okryć pędy przyziemne, z których na wiosnę szybko odrosną nowe.Glicynia chińska od glicyni kwiecistej różni się tym, że kwitnie wcześniej; kwiatostany ma krótsze; kwiaty słabiej pachnące w kolorze ametystowo-fioletowym; jest też bardziej odporna na mróz.
Wiciokrzew, kaprifolium.
Wiciokrzewy możemy tak dobrać, że będą kwitły od maja do jesieni. Wrastają na wysokość od 3 do 7m, nadaję się do okrywania bramek, pergoli i trejaży. Wyglądają też pięknie przy domu, ale trzeba wtedy zastosować pomocnicze urządzenia podtrzymujące, gdyż wiciokrzewy są pnączami wijącymi się. Lubią żyzne i dość wilgotne gleby oraz ciepłe, zaciszne miejsca. Nie mają specjalnych wymagań w kwestii nasłonecznienia, równie dobrze rosną w słońcu jak i w cieniu. Są dość wytrzymałe na mrozy. Bardzo wartościowym gatunkiem jest wiciokrzew pomorski o miłym zapachu i kwiatach różowych lub złocisto-białych, kwitnący obficie od czerwca do lipca. Jego odmiana późna Serotina kwitnie od lipca do września, kwiaty ma ciemnopurpurowe, wewnątrz żółte. Najwcześniej, bo w maju, kwitnie wiciokrzew prewiercień o kwiatach kremowo-białych, silnie i przyjemnie pachnących. Wiciokrzew Tellmanna jest jedntm z najładniejszych, szybko rosnących pnączy. Zakwita w czerwcu - lipcu, obsypując roślinę masą słabo pachnących, pomarańczowo-żółtych kwiatów.
Winobluszcz.
Najbardziej znany jest winobluszcz pięciolistkowy tzw. dzikie wino. Szczególnie dekoracyjny jest jesienią kiedy jego liście przebarwiają się i przybierają krwisto-purpurową barwę. Do podpór przyczepia się za pomocą wąsów, toteż najlepiej będzie się piął po ogrodzeniach z siatki, tworząc zieloną ścianę. Rośnie szybko i wymaga stałego przycinania. Do okrywania ścian lepsza jest jego odmiana murowa, ma lepiej wykształcone tarczki czepne i może wspinać się po ścianach bez żadnych podpór. Obie te odmiany są bardzo wytrzymałe na mrozy i dobrze rosną nawet na słabych glebach. Winobluszcz trójklapowy jest najefektowniejszym "winem"samoczepnym, nadaje się przede wszystkim do okrywania różnego rodzaju ścian.Jego pędy rozkładają się na ścianie równomiernie, wachlarzowato, a liście w lecie lśniące żywą zielenią, jesienią mienią się wszystkimi odcieniami czerwieni i długo utrzymują się na pędach. Jest jednak mniej odporny i w mroźne zimy może przemarzać.
Winorośl pnąca.
Pnącze z wąsami czepnymi o liściach przypominających winorośl szlachetną. Kwiaty ma niepozorne, ale bardzo silnie i przyjemnie pachnące. Kwitnie w końcu maja. Nadaje się do okrywania wysokich ogrodzeń i dużych pergoli. Pnącze rośnie bardzo bujnie i jesienią należy je przycinać.
Żywopłoty.
Doskonałym ogrodzeniem,a jednocześnie jedną z najpopularniejszych form stosowania krzewów ozdobnych jest żywopłot. Może on spełniać różne funkcje.
Żywopłoty wysokie (1,5 -3 m) założone dookoła ogrodu stanowią dobrą osłonę od wiatru, kurzu, a także od hałasu ulicznego. Są pięknym tłem dla dla bylin i krzewów ozdobnych, przede wszystkim dla ranat z róż bukietowych.
Żywopłoty niskie (50 - 100cm) mogą zasłaniać kącik gospodarczy,kompost lub śmietnik, mogą też oddzielać poszczególne części ogrodu lub jego fragmenty.
Rozróżniamy dwa rodzaje żywopłotów: formowane (strzyżone) oraz nieformowane, tzn.składające się z roślin o naturalnym wzroście.
Żywopłoty formowane wymagają 2-3 krotnego przycinania w ciągu roku, co jest dość kłopotliwe. Mają one jednak i zalety; zajmują niewiele miejsca, są gęste i nieprzejrzyste, a ich wysokość możemy dowolnie regulować.
Żywopłoty nieformowane nie są tak zwarte jak żywopłoty formowane, lecz za to łatwiejsze w utrzymaniu i często bardziej efektowne, gdyż możemy je tworzyć z krzewów kwitnących.
Wybierając rośliny na żywopłoty szczególną uwagę zwracajmy na ich wymagania (zobacz post"Krzewy ozdobne - krótka charakterystyka gatunków ) i szukajmy takich, które będą u nas bardzo dobrze i szybko rosły ( pojedynczy krzew w ogrodzie łatwo wymienić, z żywopłotem sprawa jest trudniejsza i bardziej kosztowna ). Zakładając duże żywopłoty otaczające cały ogród krzewy sadzimy w dwóch rzędach odległych od siebie o 40-60cm. Rośliny w rzędach powinny rosnąć co 40-50cm; zależy to od siły wzrostu i krzewienia się poszczególnych gatunków. Krzewy na niższe żywopłoty, oddzielające poszczególne części ogrodu sadzimy w jednym rzędzie co 30-40cm.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz